Araf Şiiri - Kaleminin Esiri

Varlığın ve yokluğun arasında,
Araf'ta kaldığım bir an,
Sözler duymak istedim oysa,
O tertemiz ağzından.
Zorladım belki de kimi zaman,
Haddimi aştım belki de,
Ve işte sevgili,
Gidiyorum.
Adına şiirler, sayfalar yazdığım,
Artık satırlarından bile haberin olmayacak.
Sana yazılanları bilmeyecek,
Hep sonunu, sonumuzu düşüneceksin.
Defalarca dönen beni,
Bu defa son nefesine kadar,
Bekleyeceksin.
Ve bir gün kapımı çalmak isteyeceksin,
Bilirsin, dayanamam affederim seni diye.
Sakın düşünme,
Bu gidiş başka,
Bu gidiş sonsuzluğa, sensizliğe.
Bu gidişim bir adı bile yok,
Bu gidiş ebediyete.

KaLeMiNiN_ESiRi
Kadir KILIÇ
17 03 2022