Araf Şiiri - Elif Enez

ortasında kalakalmışım
bu dünyada yapayalnız
aslında en baştan beri
hep tekmişim
tekmelenmişim
denize vurmuşum
yalnız anlaşılmayan balina gibi
bu dünya oyununda
araftaymışım
her şey boşlukmuş
ve bastıkça
çoğalıyormuşum
beynimin içindekiler
anlamlandıkça
küsüyormuşum
kendime,
yalnızlığıma
havaya, suya
varlığın ortasındaki varlığa
kalem ucumun değdiği
her sayfaya
en çok kendime
gerçeğe
bir sürü bitmeyen
dönme dolap gibi
sürekli dönüp duran
zihnimde
gerçekler
acı gerçek tatlı gerçek
kabullenemiyorum
hepsi beni redderken
yine güneş doğuyor
sabah oluyor
kediler uyandı bile
radyoda yine o şarkı
binlerce kez çaldı yine
yapraklar tekrar doğdu
ben çoktan unuttum
tüm gerçeklerimi

28.06.23