Araf Şiiri - Mehmet Akkın

Boşluklar büyüttük içimizde
Ne onları doldurabildik nede doldurabildik
Bahçeler yeşerdi yemyeşil
Güller,çiçekler,böcekler güzelliklerle dolu
Ne büyütebildik onları ne de soldurabildik
Mevsimler sendeledi,yuvarlandı
Ne bir güz'de yaprak dökebildik
Ne baharda bir çiçek açabildik
Kar bile yağmadı içimize!
Kardelenleri hiç görmedik
Arafta idik biz arafta
Ne mutsuz olabildik
Ne mutlu kalabildik.
Biz yoktuk aslında
Aslında vardık da
Ne yokluğumuzun bilincine
Ne varlığımızın sevincine varabildik.
Arafta idik arafta
Dagılmışız tel,tel
Her duygumuz her düşüncemiz
Bir tarafta