Araf Şiiri - Oğuz Bekar

Cennet ile cehennem arasındaki tepe
Tepe yamacındayım, Araf' tayım Araf' ta
Cennet cehennem olmuş, bir acayip galebe
Prangam kırılmıyor, Araf' tayım Araf' ta

Vicdan ilahi takip, hayat yaman imtihan
Geçmişin hatası mı bugün elimde kalan?
Kader yazılmış bir kez ta ki kal-u belâ' dan
Ey kaderin sahibi, Araf' tayım Araf ' ta

Hayal ettiğim şeyler kâh oldu kâh olmadı
Nasip kısmet dedim de sabrım ilaç olmadı
Tek başıma kaldım hep, bir payandam olmadı
Sabrın, şükr'ün sahibi, Araf' tayım Araf' ta

Günahım çok bilirim, af talebim sanadır
İçimdeki merhamet bir umman-ı deryadır
O deryanın mavisi kor ateşe devadır
Dermanımın sahibi, Araf' tayım Araf' ta

Bir Nesimi misali kimseye yok mihnetim
Ben yanar ben sönerim, kendimedir illetim
Sen biliyorsun beni, huzurdur tek dileğim
Dileğimin sahibi, Araf' tayım Araf' ta

Ellerimle gönderdim sevdiklerimi sana
Hiç gözyaşım olmadı kederim kaldı bana
Ardımdan söylendiler, taş kalpli mi acaba?
Beni dik tutan sensin, Araf' tayım Araf' ta

Bilirim fani dünya üç günlük bir zamandır
Bilirim amellerim mahşerdeki mizandır
Kalan anlık ömrümde mavi huzur duamdır
Duamın kabulüsün, Araf' tayım Araf' ta

Üzülmeyi bıraktım benden gayrısı için
Bunca sene üzüldüm, kim geldi benim için?
El açıp ta geleni çevirmem, rızan için
Ey niyetimi bilen, Araf' tayım Araf' ta

Oğuz' un derdi çoktur, bilmez kime dert yansın
Bir sırdaşı yoktur ki, kapısına dayansın
Bıçak sırtında geçen şu ömrüne mi yansın?
Boynum kıldan incedir, Araf' tayım Araf' ta