Araf'tayım sanki.
Nefretle özlemin arasında ince bir çizgi.
Bir adım geri atsam sevebilir,
İleri atsam ölebilirim.
Özledim seni.
İlk gün heyecanı gibi.
Anne gibi.
Sen gibi.
Hadi çık gel artık be sevgili.
Yeter artık bu ızdırabın hüzünlü rengi.
Hadi çık gel.
Al bütün yalanlarını gel yanıma.
Her şeye rağmen sana yine inanabilirim,
İnan bana.
Kayıt Tarihi : 28.3.2017 13:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Okan Kuzu](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/28/araf-144.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!