Araf Şiiri - Serap Şahin 2

Hiç tanışmamış olmayı dilerdim seninle
Senin varlığından bile haberi olmayan
Bir taş parçası gibi
Soğuk ve sert kalmış olmayı
Ama şimdi seninle
Bambaşka bir dünyanın kapısını araladık
Hiç bilmediğim bir hayatın

Kimsenin bilmediği renkleri orada gördüm
Çöl ve denizin aşkına şahit oldum
Dönüp dururken bir sandalın tepesinde
Derin sularda yüzmenin lezzetini aldım
Şimdi nasıl olurda o kapıyı kapatırım

Ne kendi dünyama dönebilirim artık
Ne de seninle öğrendiğim dünyada kalabilirim
Geri dönebilmek ait olduğun topraklara
Ya da ait olduğunu sandığın diyarlara
Artık ne sanabilirim ne de bahane bulabilirim

En kötüsü de Araf’ta olmak şimdi
Gerçekleri apaçık gördükten sonra
Huzura kavuşamayan
Cennet ile cehennem arasında sıkışmış bir ruh gibi
Ne cezasını çekebilen
Ne de hak ettiği huzura kavuşabilen