Araf Şiiri - Dilek Söylemez

boş bakışlarla yol gözlemek varmış kaderde
dualarım beni benden daha iyi bilene

ben razıyım bana ne varsa verilene
onlar rahatsız, benim bu pervasız halime

inişli çıkışlı patikalardan yürümek varmış kaderde

boğulmak varmış ağızlardan dökülen sözlerde

tutmaya çalıştığım göz yaşlarımı savurmak varmış

anlamadan, anlaşılmadan yaşamak varmış kaderde

yoruyor aklımdan geçenler

araftayım gidip gidip, geliyorum

akşamlardan korkuyorum, sabahlar olmasın diyorum

gitmekle kalmak arasında kalmakta varmış kaderde