Araf 1 Şiiri - Gökalp Karagöz

Beni uzakta arama
Ben beni gördüğün yerdeyim
Öyle kayıbım ki kendimde
Boşuna uğraşma
Ben çaresizliğin erdiği yerdeyim

Bakma boşuna uzaklara
Gözlerinle göreceğin kadar yakınım
Yakınım yakınımda
Gözlerinin yetmeyeceği yerdeyim
Ben ışığın karardığı yerdeyim

Bağırma boşuna uzaklara
Fısıltını duyacağım yerdeyim
Çığlıklarımın kulaklarımı örtüğü
Seslenişleri öldürdüğü yerdeyim
Ben seslerin sustuğu yerdeyim

Boşuna uzatma ellerini uzaklara
Ben teninin bittiği yerdeyim
Ben uzatılan ellerin erişmediği
Atılan adımların bitmediği yerdeyim
Ben bedenin yitip gittiği yerdeyim

Bir yer kaldı bende
Orada yalnız ben kaldı
Beni ben yapan ne varsa bende
Bir bana kaldı o yerde
Bana kala kala koca bir hiç kaldı

Bir bilene danış fikir yoksa sende
Alim yetiş !
Anlayacak akıl kalmadı bende
Bir mesaj varsa Rab’ten
Cebrail yetiş !
Atacak yürek kalmadı bende
...