Aradığın ışık seni bulacak

Aradığın ışık seni bulacak…

Elimde bir terazi var hayatı tartarım her gün
Kimi zaman hayat taşar benden kefeler karışır terazimin
Zaman ağır gelir duramaz nefes hızlıca geçip gider tenden
Tutamazsın dengede mutlulukla mutsuzluğu, biri ağır çeker…
Oysa yaşam senin baktığın yerde başlar ve biter
Düşüncelerin söker senden hayatı ya da teslim eder
Hayat güzel hayat dengedir herkese yer var içinde
Sevmesini bilirsen sen önce kendini çözersin hayatta…
Baktığında gökyüzü güneşin güne hediyesi olur
Denizde her martının aşka seslenişi duyulur
Bir çay bahçesinde semaver çayı demlenir
Bir bardak aldığında yudumlarında hayat seni keşfeder…
Gözlerinde dolar huzurun adımları teninde dolaşır
Bir gevşeme nöbeti tutar hayata dair ve içinde yer alırsın
Özlemlerin sona erer bulursun kendi gerçeklerini o an
Yeter ki istemesini bil yaşam teknesinden düşme uçurumlara…
Hissettiğin kadar tadarsın hayatı, sustuğun kadar yabancısın kendine
Anlam yüklersin derin sessizliğine oysa seni kimse duymaz
Herkes sende değil çünkü sen kendin bile değilsin o an
Yabancısın bakışlarında gördüklerin ürkütür ruhunu, tutunamazsın birine…
Önce sen kendini tutacaksın, farkındalığını hissedeceksin yekten
Olduğun kadar varsın kabulleneceksin, hayat seni zaten olgunlaştırır
Ezber bozan olacaksın doğaçlama yaşayacak ruhun o an ve plansız
İşte o vakit kendi labirentinde kayboluşların sona erecek,
Aradığın ışık seni bulacak…

Oktay ÇEKAL
04.07.2013-20.04