Birizdir çoğu zaman sürdüğümüz...
Oysa ne kadar akılda kalır yalnız duyduğumuz ve gördüğümüz..?
Dokunmalı habersizce bazen ruhuna
Nefes gibi ulaşmalı iliğine, kanına
Can vermeli yüreğine ve bulunmalı hayatında
Sinmeli içine miss olup açmalı baharında..!
Coşup anılarını yazmalı sayfalarca
Sevincin hüznünü ve pişmanlığını bile defalarca.
Her gidişinde özlemleri bırakmalı koynunda
Her gelişinde koklayıp da dinlenmeli boynunda...
Günaydın denmese ki her sabahına;
Uyanmalı bizimle ve güneşler kadar aydın olmalı tüm sürgünlerimiz...
Kayıt Tarihi : 16.2.2012 11:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!