Kaybolan bir şeyi aramak için
Kaç gece, sabahı sabahla açtım
Bir anlık uykuya bile muhtaçken
Gözümü yummadım, uykudan kaçtım.
Aradığım o şey, ne uzaktaydı
Nede varacağım kadar çok yakın
Eğer gidecek yer kötü olsaydı
Doğumdan ölüme olmazdı akın.
Yıllarca pas tuttu, sanki eskidi
İçimden dışarı açılan kapı
Açmasını bilen çilingir olsa
Şenlenir gülerdi, bu köhne yapı.
Bu yapı, bu hayat benim hayatım
Yaşasam da benim, yaşamasam da
Yudum yudum, tüketmek için seni
Kağıt, kalem,şiir her şey masamda.
Kaçmak çare olmadı ki derdime
Onu değil hep kendimi kandırdım
Uğraştım tükenmez düşüncelerle Ve çok sıktım, hayatı usandırdım.
Kaybolan o şeyi hala ararken
Sorarım kendime, o şey varmıydı
Herkesin peşinden koştuğu hayat
Eni yok boyu yok, bu kadarmıydı.
Kayıt Tarihi : 18.1.2006 09:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!