"Bu benim hayatım" dediğim;
Kiracısı olduğum hüviyetim..
Sahip olmadıklarım geçiyor gözümden
Sahi, bir şeye sahip miyim gerçekten?
Aslında, elimde olanların kıymeti;
Hayalini kurduklarımdan daha değerli..
Biliyorum.
Ama elimde olanlara sahip miyim,
Galiba onu soruyorum.
Bir Dostoyevski romanı okuyor gibi
İçerimde olan bitenlere bakıyorum.
Gözlerimden kanla karışık yağmur yağıyor sanki
Boğazımdaki düğüm, hıçkırığımın seline kapılıp gidiyor
İç çeke çeke, usulca ağlıyorum.
Bulutları kıskandıran buğulu gözlerimle,
Semada eksik olan kasveti sağlıyorum.
Sanki dokuz günlük bir bayram tatili,
İstanbul boşaltımış..
Görünmez bir adam sokak sokak dolaşıp,
Tepesindeki güneşe aldırmaksızın,
Kendisine sorular soruyor
Ve tek bir cevabı arıyor.
Bazen cevabı bulmak için kafasını kaldırıp,
Efsunlu gözleriyle gökyüzüne bakıyor.
Eğer bir gün dostsuzluğunu giderecek,
Aradığı aşkı ona kazandıracak,
O yanıtı bulacak olursa
Çabucak bir şiir yazmalı
Ve bulduğu yanıtı insanlara ulaştırmalı...
İlham denilen gizem, eşyada saklı aşktı oysaki
Şairin ustalığı, tozları iyi silmesindeydi.
Kayıt Tarihi : 28.3.2017 13:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanın Hayatına Anlam Katan O İsim Ne?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!