Arada Kalanlar Şiiri - Muharrem Güney

Arada kalanlarız biz.
İki kuşağın arasında kalmış,
Üçüncü kuşağız biz.
Birincisi yüce kuşaklar,
68’lilerden,
78’lilerden,
Üretildik biz.
Eğer birinin doğum tarihi 1949 ise,
68’lidir kendisi.
Eğer birinin doğum tarihi 1957 ise,
78’lidir kendisi.
Bunlardan üretilen ben gibileri,
Arada kalmışlardır ta kendileri.
Neden arada kalmıştır?
Ne 68’liler kadar,
Ne de 78’liler kadar,
Yüce olduk biz.
Ne de sonrası tarafından anlaşıldık biz.
Anlaşılamadığımız gibi,
Bu kuşaklar arasında tercümanlık yapacak,
Birini de bulamadık biz.
Bulamadığımız için,
Ne yüce kuşaklar tarafından anlaşıldık biz.
Ne de bizden sonrası tarafından anlaşıldık biz.
İster de bize: “ Tarihin oyunu… “
İster de bize “ Kaderin oyunu… “
Biz de yüce kuşaklar tarafından anlaşılmak isteriz.
Anlaşılamıyorsak sonrasıyla aynı dili konuşmak isteriz.
Sonuç olarak ne İsa’ya ne Musa’ya yarandık biz.
“ Bunlar da böyle tarih sahnesinden geçtiler. “ dersiniz.
Dersiniz de,
Biz böyle denecek kadar boş değiliz.
En azından biz de,
Bizden sonrakilerden yüceyiz.
Onun için yüce kuşaklar tarafından,
Bizden sonrakiler tarafından,
Anlaşılmayı bekleriz.
Belki yüce kuşaklar,
Ve bizden sonrakiler,
Arasında köprü olmaktır görevimiz.
Onun için,
Yüce kuşaklar ve bizden sonrakiler,
Varsa böyle bir niyetiniz?
Önce bizi çözün siz.
Derinlemesine,
Alttan,
Üstten,
İncelemesine,
Tercüman olacağız biz sizlere.