Arada kalan yüreğimdi..

Her şey bir şaka ile başladı ya da arada kalan yüreğimdi. Korkularımı
gizlerken yalnızlığımın esaretinde kim kalırdı benden geriye
bilmiyordum. Sürgündüm sana ve yolculuklarıma sensiz başladım. Yoksuldum üç kuruşluk aşklar ertesinde. Göçerken yüreğim büyük aşkların ardından bana kalırdı en yoksul yanlarım. Senden kalanlar matem renginde bir terk ediş ve umursamaz bir bakıştı. Yorgundum, sen ağır bir yüktün yüreğimdeki düşlere ve ben eziliyordum. Çatışıyordum içimdeki benle. İçinden çıkamadığım sorulardı
senden geriye kalan. Şimdi ise bu soruların cevabını arıyorum. Kime soracağımı bile bilmeden senden bana kalan yalnızlığımla, loş sokak lambalarının altında dolaşıyorum, boş ama bomboş sokaklarında. Az sonra güneş açacak ve gece gündüze dönecek. Ortalıkta bir ben kaldım, bir yüreğim kaldı arada ve bir de gecenin hüzünlü nemi.