Oysa;
Deniz, tarıyordu göğsünde
Büyüttüğü o yosun saçlarını.
Bir yanda rüzgâr ile meşkteydi
Seriyordu içini gizli bir kumsala.
Midyeler şahit, biliyordu!
Denizin, yosunlara ihanetini.
Oysa;
Yanılan deniz bir gün harap olur.
Anlar ki rüzgâr da aldatır!
Yüksek bir dağ ile oynaşta.
Öğrenir ki
Acıyan o mavisinde;
Arada kalan hep aldanır.
Kayıt Tarihi : 2.2.2014 18:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!