tüm seslerden uzak olmak istiyorum...
epos mathematik
izafiyet nedir looooooooooooo?????
inan herkes batıyor bana....
bende çok istiyorum yazmayı...ama inan hiç havamda değilim.
kafamı boşaltmam lazım...
doğrularım yanlışlarım
erdemlerim günahlarım birbirine karıştı
sevmelerimde öyle
karışık bir durum bu...
zincirleme trafik kazası geçirmiş gibiyim...
heyecanımı kaybettim...
sükunetim dahi volkan gibi....
bir yere varamayan nehir gibiyim...
nereye gittiğini bilmeyen giderkende yıkan bir nehir gibi
aç kalmışım sanki yüzyıllar boyu...
sanki hiç sevişmemişim hayatla...
hiç hediye alınmamış çocuk gibiyim bu aralar...
en sevdiğim şeyleri yaparken sıkılan ve en önemliside kaçan biri oldum...
ne refleks verirsem vereyim anlamsızlaşıyorum...
kendimi yabancı hissetmenin yalnızlığı içindeyim...
ve bu garip bir telaşa sarıyor beni...
yitip gidecem diye çok korkuyorum...
söylenilen herşey sayfalarca yazı yazdığım sözler gibi
bildiklerim beni ikna edemeiyor artık.....dinlenmek.....
konuşmamak...düşünmemek...
sadece hissetmek....
varlığımın önemli olduğunu yeniden keşfetmeliyim...
çok yıl geçti...
çok replik beynimde kaldı...çok karakter canlandırdım...ben beni kaybettim .
kendimin nasıl olduğunu unuttum....kendimi dahi geride bırakarak nefessiz bir yürüyüşe geçmenin tam vaktidir....tüm devinimlerimi bu zaman bırakmanın vakti geldi sanırım...beynimin işi var...başka bir zamandan çağırılıyorum...
Kayıt Tarihi : 19.6.2020 16:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!