Arada Bir Gözleriniz Olsam

ARADABİR GÖZLERİNİZ OLSAM

Gönlümü tutabilsem parmak uçlarımla
tutabilsem dedim de
denizde çırpınan kıraçalar aklıma geldi
akşamüstleri,
Moda açıklarında ya da Salacak’ta
oltamı çektiğimde,
görürdüm çaparimde üç beş tane,
gözyaşımmış gibi atardım kovaya tek tek
kirpiklerim sanırdım, parmaklarıma batarken,
bedenleri kaz tüylü, damaklı iğneleri.
Ah gönlüm ah, hükmedebilsem ellerime
yem yapar mıydım,
zokaya taktığım kıraçaları arsız lüferlere,
keyif yaparken Kandilli önlerinde sandalda,
Kuzguncuk’da gün batımı demlenirken.
Sene bin dokuz yüz altmış dokuz
maviydi o günlerde deniz, tertemiz
Taksim’e çıkardık,
geri göndermek için altıncı filoyu.
Bilmem ki uzaktan seyredebilecek misiniz,
mavisi kalmasa da Altınboynuzu
Kederim bundan,
bizimkisi yaşamaksa
sizin için yaşam kötü olmasın torunlarım.

03 Aralık 2003
Buca