Arada Beklemek Şiiri - Yükselen Yağmur

Seller çoşar üstüm başım çiğneyecek
dağlardan kopmuş bir akın
parmak uçlarım ha değdi ha değecek
güneş öylesine yakın

Ne sellerden kurtulurum
ne güneşe kavuşurum
arada beklemeye tutukluyum

Zirvelere doruklara
son kertede parmaklara
uçurumda ayaklara
sorun beni

Hem varım hem yokum anla
çekişiriz canla
bir nefese bir toprağa

Bir dağa asılıyım kıldan
sırtımda bir dağ taşıyorum
hem çok ağır hem çok gergin
ha koptum ha kopacağım

Bir ay doğar yüreğimde
sonra birden göğe çıkar
bulutlardan yere çakar
sonra uçar tutmak için
tutamaz ki !
beklemeye takılırım

Hep böyle böyle işte!
gel git oynuyoruz san ki
bu arada beklemeyi
kim anlar ki!

30/11/2019 yağmur…