Doğum çığlığıyla ölüm arasında
Upuzun bir yol, sonsuza gider
Yalpalayışla, çarpılışla, acıyla
Karanlığın kalbine kalbine gider
Unutuş ey unutuş beni doğuran anne
Şimdi burdayım işte, karanfilin koynunda
Zaman ırmağından çok sular geçti
Denize nasıl gider, nasıl varırsam öyle...
Kahkahayla bastırılan bir ölüm sessizliği
Hayatınız iki kere iki ediyor gibi
Oysa sonsuz katsayı, sonsuz kederle...
Örtüyor ölümün baskın sesi neşeyi
Bu labirent, bu kuyu, saklı oluş tuzağı
Buraya nasıl geldim, nereden çıkacağım?
Yüreğimi kaptırıp yokolmak var ucunda
Bastırıyor bu acı beni derin sulara
Beni serin sulara sürükle ey zamanın
Düşman yel değirmeni beni serin sulara
Dağlar ovalar boyu pamuktan uykularla
Varayım okyanusun okşayan kollarına
Kayıt Tarihi : 29.8.2002 04:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!