Ha bu Dammam
Ha bizim Adana...
her ikisi de rutubetten çıkmış
Dammam yanlış yere konmuş,
altında petrol kaynaşır
üstünde Yemen’li kadınlar
ter ve gülyağı kokuları içinde
sıra sıra kaldırım boylarında
inci,boncuk, bir sürü çocuk
kara bir çölün nefesini taşıyor sokaklarına.
Daha daha
daha daha, Dammam, bir hamam
yanıyor için için ateşinden insanların
bir ateş yanıyor, ama nerede bilen yok..
Kanıyla duvara isyanını yazan terörist
elbette bir bildiği vardı ki yazdı ölmeden önce...
İşte sokaklardan geçerken bakıyorsun bir
kara boşluğa...
yazıyorsun insanların çilesini
hem bu kadar sarı altın, hem bu kadar fakir
ancak Araf’ta bulunur Hazret..
Kara Yemen’li
kara yaşmaklı,kırmızı yemenili
senin altın bileziklerindeki taş olsam
gece boynunda şıngır şıngır oynasam
düşlerinin erişmediği türkülerle...
Ama sen kara Afrika'dan kaçkın
senin umudun para, yine para, yine...
söylemeye ne hacet!
Para için hayatını çöle gömmüşsün
tüm umutlarını, yaşantılarını, iyi ve
kötü bellediklerini...
Bir milyon doların olacak,
olmaya olacak da
Mezarına getirecekler Honda’yla sonunda!
Kayıt Tarihi : 18.1.2010 19:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdal Ceyhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/18/arabistan-turkuleri-3-dammam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!