Arabistan Türküleri 2. Venüs

O, uzaklardaki üç yıldıza bakar
Bu Ayşe,bu Kadriye, bu da Venüs derdi
Venüs küçük fakat parlak bir yıldız
Yurdumun göklerinden ayırt edilen
Ben ona bakarken, o da bana bakar, derdi
Kuru fasulyesini yerken Venüs’ü düşünürdü.

Venüs uzaklardaki bir yıldız
O kadar uzaklarda ki ona dalınca
Dikenli teller yok olur
Çölün kızgın kumları seraba döner
Venüs’ün yüzünü aydınlatırdı.

Venüs bir gün büyüyecek
Ablaları kadar olacak
Babası elinden tutacak
Bağrına basacak.

Venüs’ün kaderi
Arabistan’ın asfaltlarında çiziliyor
Bu da bir savaş
Ya vurur ya vurulursun
Ya başın gururla dik,
Yada tutsak bir dilsiz olarak
Bir köşede unutulursun.

Ne yaparsan yap
O üç yıldız için
En parlak yıldız için
İnsanlık için.

Kahramanın kaderinde vuruşmak var
Sonuna kadar
Yıldızlar tepenin ardında kaybolup
Şafak sökünceye kadar.

Gündüz olur
Venüs de kaybolur
Bir heybetli güneşin ardında.

Fakat o gün sen mutlu ve
Sevdiklerine borcunu ödeyen
Bir insan, bir baba olaraktan
Kahve köşelerinde
Anılarını anlatırsın
Büktüğün bilekleri
Ve içine döktüğün gözyaşlarını
Anlatırsın
Yüzüne boş boş bakan ihtiyarlara.