Arabistan Türküleri 1. Yadsımanın Türküsü

Bir aşkı ve hatırayı tatlı bitirmeli
En ince yerinden kesmeli bir onulmaz yarayı
Kalemi kancık, pamuğu ince, kokusu buhurdan
Bir ülkeden geçip; öd ağaçları yakıp
Yemenli kadınlarla bir sıla türküsü söylemeli.

Sokaklar dolup boşalıyor
Ve dalların uçlarında üç beş kuş
Yalnızlığın parkına girmek için sızlanıyorlar
Kapılarda doksanlık bir bekçi
Tanrının evine sokmuyor kimseyi
Zebaniler ellerinde çatallı değnekleri
Kadınları suçluyorlar,Allahın kızlarını.

Duvarlar beyaz, içleri kanlı
Kalleşlik gelmiş oturmuş köşe başlarına
Özgürlüğün olmadığı yerlerde kalleşlik
Köşe başlarını tutmuş, yol vermiyor
Geçmişe kurban koyunlar ve davarlar boşuna.

İşte fotograflar çektiriyoruz duvar diplerinde
Kanıt olsun, şahitlerimiz olsun Hasan,Hüseyin
Kentinde.
Çünkü onlar reddedilmenin çocukları
Atılmışlığın, inkarın, vurulmuşluğun çocukları
Herkes onlara vuruyor, çünkü inanmışlar
Çünkü bir davanın adamları ve de cesur.

Ne olur bu saatten sonra
Korku belası kapıları bekler
Çocuk, çocuktan da bir haber yok
Göklerdeki bulutlar da görünmez oldu
Bundan böyle önümüz
Allahın yaktığı cehennem günleri.

İstifa et. Ayrıl. İnkar et. Boşan.
Vur. Öldür,kaç, kurtul..
Nereye? Kaçamaz ki insan kendisinden
İnsan günahını katledemez ki
İnsan, insan,ah insan..
Duvar diplerinde vursunlar seni
Bolu ormanlarına sürsünler seni
Sen boylu boyunca serseri
Sen boylu boyunca gafil
Bir gün dine imana gelirsin
Ya da bu dünyadan sürülürsün.