Arabir Şiiri - Ali Karagöz

Gök gürler, yağışı da düşer arabir,
Yanaklara, yaş da düşer arabir,
Bu dünyanın sevdaları yaz değil,
Ömrümüze kış da düşer, arabir.

Kendi içinin ateşine yanarsın,
Bakarsın ki, ne hayırsın, ne şersin,
Zaman olur ki, ayaklara düşersin,
Ayağına,baş da düşer, arabir.

Baht kara ise yazan kalem neyleye?
Gölge düştü ümidin den güneye,
El açarız dilenci gibi talihe,
Avcumuza taş da düşer, arabir.

Hey! götür, kaçır bu dünyadan canını,
Azrayılın girmediği ev hanı?
Alın yazın öyle cızer alnını,
Alnına kırış da düşer, arabir.

03.09.2013