Fesleğen kokusu dağıtır,
balkonumdaki rüzgar gülü,
şehrin alacasına...
Peşinden yasak gençliğim firar eder;
ince bir sızıyla
vurulur gamzelerime kelepçeler...
Tarih başka aşkların kıvamında tadlanırken,
arabesk nağmeler dilimde dudağımda
ve başlar şehri seyrü sefer...
Gece uzun ve hazin,
gezer ruhum sarhoş.
Ağırlar evsizleri, yalnızları;
nafakası gözyaşıdır özlemin...
Ey sevgili!
kutsa aşkımı senden
mahrum ederken 'ben'liğimi teninden
ezber et sensizliğimi
seslendir susuzluğunu
benim dilimden:
Herkes sevmez yağmuru bilirim;
ama ben her damlada,
bin kederle demlenirim.
Silinir gider ayaküstü tüm ikindilerim...
El ayak çekilir de
yoklarsa kapımı keder;
sevdalı fırtınalardan
korunaksız limanlara demirlerim...
Herkes sevmez sevmeyi bilirim;
ama ben her sevdada Kerem olmayı
yemin bilirim...
Kayıt Tarihi : 21.9.2010 22:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
