Biliyorsun; eskiden ben, nasıl yaralıydım,
Arabeskin en kralını söylüyordum,
Ne filmler çeviriyordum hayalimde,
-bir çıkış yolu arıyordum,
Heyhat!
Görüyordun; her keresinde ben,
-çıkmaz sokağa giriyordum.
Seziyorsun; öyle uzun sürmüyormuş kimyam,
Sevdanın ömrü yetmiyormuş nazlı geline,
Seni benden alan, eski belâm,
Nasıl anlatırsın bunu bir cahile?
Sanki sıradan biri, hiç doğmamış dilber,
Artık başka bakıyor deli gözüne,
-sevmez olası canevim.
Ve anlıyorsun; kuşa benzedi kanadım,
Ne kadar kaytan baksan, bana yine kuytudan,
O kadar yaban sana şimdi yüreğim;
Bir kez bile çarpmıyor artık sesinle.
Şu, şarkıları dillendiren adam,
Kemanlarsa ardına dizilmiş ordu gibi, kim takar!
Taş plakları da eskiciye vermiş anam,
Zaman da yaraları sarmış, acı yok!
-gidiyorsun..
03.07.2008-2009
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 5.7.2008 00:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne günlerde yaşamışız azizim, nerelere gidip gelmiş şu deli gönül, Ozan, sevdanın sürecini irdeliyor, zaman nasıl bir ilaçtır, olumlu cevap verir mi tedaviye? Saygılarımla.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!