Ara Yerde Şiiri - Murat Demir

Ara yerde ara yerde
Gitti ömrüm ara yerde
Hiç uğruna derde düşüp
Bitti ömrüm ara yerde

Zannederken oldum layık
Dedi gitmez yolda kayık
Neye yarar olsam ayık
Yitti ömrüm ara yerde

Anlamadan neydi neden
Azap yaydı cana beden
İki kelam edemeden
Geçti ömrüm ara yerde

Bırakarak onu ona
Bağlayarak ilki sona
Bir o yana bir bu yana
Uçtu ömrüm ara yerde

İşim yokken lakta lukta
Çağlar oldu kan olukta
Fazla değil bir solukta
Göçtü ömrüm ara yerde