ara sıra müvezzimin saadetli gelişlerine boğardım kendimi
mesela eli boş havadis
ara sıra mekan bilirdim uzakları kendime;
mesela rayları kollardım ati zaman
ara sıra yoklardım bu kenti ve benliğimi
mesela renksiz dost kartpostallarından, çivilenmişlik ne illet
ara sıra zifiri karanlıkta masmavi göğe çarptırırdım vücudumu
mesela sükunete dalmış denizaşırı mercan düşler!
ara sıra nara atarım saydam sonsuzluğa
mesela naif bozulmamışlık teraneleri; kimbilir nerde siniz
ara sıra yüzlerimizde sözcükler söndürürdüm;
terkediyorum tüm adam olmayan bencilliklerinizi
ve gidiyorum
Montaigne Duruşu gibi
küçük bir şehir Filozofu-Henry Miller-e,
çarparaktan,
saadetin o yalın katmanlarına
ve yutuyorum o karabasan iklimleri
virgüllü yalakalık larıyla.
Kayıt Tarihi : 27.10.2010 18:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1996
![Esref Fesli](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/27/ara-sira-civilenmislik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!