Ara Sıra Şiiri - Hasan Okursoy

Yanlışlarım da doğrularım da
oldu çok
söndüm bir mum gibi
yazıp söylendim
yağdı yağmur
kaldım kuytusunda
bir kavuniçi
bir yangın
yaz sağanaklarına
kandım ara sıra
2
bir savaş çığlığında
ayıkladım dünü
çözdüm yükümü
3
akşam eşiğinde
bir başladı bitmedi gece
avlumda kırıldı nar
ne kadar toplasam da
affetmedi duvar
4
göz eder çocukluğum
tarlasında kozalağım
üşür elim
5
öğrenciliğimden
ne kum havuzları kaldı
ne kara tahta
önlüğümü de aldılar
unuttum hangi hafta
…
4+4+4 dedikleri kanunda
diyeceklerimi bıraktım rüzgara
çocuklar biz öğretmenleri
şikayet edin uzaklara
6
gecenin sabahında
asılı kaldı gözlerim
o yıkılan taş binasında
sizi aradım öğretmenim
7
neydim ne oldum ben
içimde bir telaş
yıllarca koştum
söküklerim oldu
ne kadar diksem
yoruldum demedim ben
8
usulca seslendim
bir de kuşlara özendim
göklere savruldum ben
9
hep sıcaklığını sevdim
yıldızlar arkamızdan
bizi konuşsun istedim
bundan geceleri seçtim
10
işte
ne yanlış ne doğru kaldı
bir nokta ölüm
o da hangimizde durakladı
artık
ağlasın
fulun sardun-yan
ve kokusunu
göndersin yasemin
11
şu gecenin ettiğine bak
söyletip durdu beni
12
düşürdüm düşlerimi
inadı tuttu
ulaşamadım onlara
yüzü kızardı
çamurdu pabuçlarım
bekledim eşiklikte
bir dalgınlık dedim
küsmedim yaşama
doya doya sarıldım sana