Ara Nağmeler Şiiri - Ercan Keskin

Ara nağmeleriyle tizlerde çatlayan ses
En vurgulu aşkımı haykır hançeresinde
Hazan yaprağı gibi kalbime düşen o es
Kederli bağbozumu mevsim arifesinde

Peslerde yakarırken buğulu penceremde
Sesimi duyar mısın kırılmış hecelerde
Yana yana kavrulurken aşk ispermeçetinde

Güftesinden dökülen sihirli notalarım
Sevda konçertosunun hüzünlü durakları
Yarım kalmış beste olacaktır korkarım
Bünyesinde saklarken destansı firakları

Çevrildikçe yırtılan umutsuz sayfaları
Bitmeyen senfoninin mucize anahtarı
İnsafa gel de sen ol bu eserin mimarı

Her aşk kendine özgü notalarıyla yaşar
Ömrünü tamamlarken hiç görünmez dibi
Ayrılık kapıdayken o pencereden kaçar
Hicran yarası kalır anlaşılmaz sebebi

Sensiz sessiz dünyanın işaret dili gibi
Anlatmam mümkün değil sana ağlayan kalbi
Bir ses ver ey sevgili sevindir şu garibi