Ara Şiiri - Zeynep Beşen

Usul usul,
öyle usul usul ,
Önce o ılıman ellerinden öperim ,
sonra o gül yüzlerinden,
sonra o dünya dışı gözlerinden öperim,
sonra ceylanlar yurdu boynundan,
sonra yalnızca sana ait olan kokundan öperim ,
En başta ilk başta ruhundan sararak sarılarak .
kelimelerim yetmez ,yetmiyor ,ve yetmeyecek .
bu dünya da ki hiç bir şeyden olmadığına.

Usul usul.
Öyle usul usul severim seni
O şen gözlerinden
Varlığında ki harikadan
Mekansizliğindan
Zamansizliğindan
Nedensizliğinden
Severim,seviyorum işte,
Bunun açıklaması yok ..
Seviyorum işte sebepsiz sebeplerden.
Kim var kim yok diye sorma bana bu dünya da .
Sen dışın da ben içinde gerisi koymuyorum aramıza.

usul usul
Öyle usul usul yaşıyorum seni
Bana verilen her an 'da ..
Ne pişmanlık
Ne bir keşke kıvamı var ağzım da.
Çokta bekleme en güzelinden hayal kırıklığına uğrarsın.
ne bir sızı 'ne bir keşke.
Sen benim en güzel an'larimın ortağısin.
Şükür meclisinde
teşekkür lisaniyla
Sevinç hisleriyle
Avuç iclerin de
Ruh sofrasın da
Sen Allah'a açılansın .