Umutsuzca sevdi, sitem etmedi.
Son pula atılan zar saydı gönül.
Çatılan kaşları, asılan yüzü
Belki sever diye kâr saydı gönül.
Beladan korudu, derdi önledi
Ah etmedi sana kendi inledi.
Ne laftan anladı, ne söz dinledi.
Seni halden bilmez yar saydı gönül.
Yanma da halime uzaktan seyret
Ne bende yürek var, ne sen de gayret.
Dilinin ucuna geldi de hayret!
Sana söylemeyi ar saydı gönül.
..
Kayıt Tarihi : 10.3.2012 00:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tugay Koçak](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/10/ar-saydi-gonul.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!