Ar oldu gülüm… Şiiri - İsmail Uzun 2

Sütliman bir hayat yaşar giderdim,
Ağaca, çiçeğe, bakar gülerdim,
Rabbimden sadece huzur dilerdim,
Dertlerim seninle var oldu gülüm…

Baktığım gözlerde sevda görünmez,
Acı çeker kalbim asla bilinmez,
Bir bakışla deldin izi silinmez,
Gönlümün aynası zâr oldu gülüm…

Ellerin elimde sevda yürekte,
Sensiz gücüm yoktur inan bilekte,
Düş benim peşime, avla sürekte,
Yokluğunda dünya dâr oldu gülüm…

Dinle ne olursun yürekte sesi,
Uğratma gönlüne na-çare ye’si
Gör gözlerimde ki senli hevesi,
Kavuran yüreği nâr oldu gülüm…

Yoksun ya yanımda yalnızdır günüm,
Hasretinle geçti derbeder dünüm,
Senden başkasını görmezdi gözüm,
Kara gece bana yâr oldu gülüm…

Ya bana hayat ver, yahut ateş ol,
Dök gönül nurunu, gel bu kalbe dol,
Ya hüzün yerisin, ya da mutlu yol,
Sensiz bu yürekte hâr oldu gülüm…

Umutlu günleri hayal ederken,
Elbet bir gün bana gelecek derken,
Ardına bakmadan çekip giderken,
Sensizlik bu cânâ âr oldu gülüm…