Ar Kalmadı Şiiri - Adem Armağan

Çağdaşlar uydu modaya,
Kalmadı ar,namus,haya,
Yüz ve dudaklar boya,
Kalmadı ar,namus,haya.

Bilginim diye övünme,
Oğlan,kızına güvenme,
Geline bakıp dövünme,
Kalmadı ar,namus,haya.

Kadın görünce aldanma,
Onların süsüne kanma,
Ebedi severler sanma,
Kalmadı ar,namus,haya.

Zinetler şeytan tuzağı,
Nefsin içirmesin ağı,
Çözülür dizinin bağı,
Kalmadı ar,namus,haya.

Kul Armağan,gerçek yazar,
Utanmayan toplum azar,
Şeytana uyma sen,bozar,
Kalmadı ar,namus,haya.