Ölüm, canlı kalkan
Bağdat’ tın son(baharında)
sivri minarelerde sel(a) l kanıyla yazılıyor
musalla taşına
İşgalciyim
İşgalcisin
İşgalci
soruyor çocuk
mezar taşları ne kadar çok baba?
utanıyor maraba,
kaderdir oğul
bu toprak, bu coğrafya,
utançla kızarmakta
beyaz ekran da elleri bağlı gelinler
soruyor çocuk... ne yaptık ana?
kahrolası bir ayıp düşüyor yere
kaldırıyoruz
müttefik, dayatma tezkeresi
iskeleye yanaşmakta
alkışlar
alkış
alkışla (ma)
tarihi unutma dün Vietnam da
bugün Irak’ta
yarın
yar
ar
bize bu günler ar.
28/02/2003 – Üsküdar
Tayfun Işıldar
Kayıt Tarihi : 14.11.2006 10:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!