Gönül akıl erdir hâk neylemeye
Ne gerek kula minnet eylemeye
Birinin hakkında kem söylemeye
Edebim el vermez ar duyarım ben.
İnsanların arasında kaldıkça
Ben benden olurum yaralandıkça
Canım çıkmadıkça nefes aldıkça
Üç günlük ömrümü kâr sayarım ben
Savrulup giderim rüzgarda yelde
Sallanıp dururum bir ince telde
Bir şey diyeceksen yanıma gel de
Uzaktan uzağa zor duyarım ben..
Sezâî gamlanma dert yükün ağır
Gönüller mühürlü kulaklar sağır
İster feryat eyle istersen bağır
Kara deftere notlar koyarım ben.
Kayıt Tarihi : 30.3.2021 14:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sezai Efiloğlu 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/30/ar-duyarim-ben.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!