Ar_dı Sır'a Şiiri - Zümrüdü Anka

Birbiri ardına sıralanmış bekliyor oracıkta umutlarım.
Rüzgarın uğultusu hâlâ yaşamın devam ettiğini fısıldıyor kulaklarıma.
Gönül gözüm toprakta, yüreğim bir ağıtın içindeydi oysa.
Bir telaş,bir ayaklanma ile başladı beynimdeki deprem.
Çığlığımı duyan olmadı, kimsesizliğime sığdıracağım kimse bulamadım.
Bir candan sarılış için toprağı kanattım.
Duram dedim yangının tam ortasında canım dayanmadı. Sürem dedim bu yolu , nefsim bırakmadı. Verdiği gibi alsın hidayetine.
Karışsın bu divane yüreğim toprağına taşına.
Süre gelsin Ar-di Sır'a!