Âr Damarı Şiiri - Özkan Kurum

Âr damarı, çatlamışsa nâfile
Ondan olmaz, eş dost nede âile
Kibir girmiş, ruhâ, beyne bedene
Onla geçen, her anın olur çile

Onlar heran, her yerde güçlü haklı
Hiçbir zaman, olmazlar ki yasaklı
Kazançları, heran nefse bağımlı,
Bilmezler ki, karınca hakkı saklı

Ârlı olan, utanır övülmekten
Hak etsede, yüzü kızarır meşkten
Bir anlık ki, nefsîne yenik düşse
O âr eder, zulme boyun eğmekten

Acı sözle, dost kalbini kırmaktan
Bir mazlûmun, karşısında durmaktan
Haksız olan, tarafında kalmaktan
O âr eder, dilsiz şeytan olmaktan