izlerimi arardım engebeli bir patikada
göğsüme yaslanmış sayısız çocuk
ve ergenliği yitik al bir gülle
içimde gezinirken
sen!
hangi ufka uzandıysa ellerim
gidenlerden kalan
devasa bir boşluk
nereye çevirdimse başımı
Uranüs’ün gökçe kızı ey!
bütün kara deliklerde sen
ışığına tutunduğum
yokmuş gibiydi acıların
söylemedin hiç
savrulduğun cehennemleri
yeşilce bir bakıştı
yüzünün fanusuna astığın
ince nakış bir duvak
kırılgan güzellik
derin sevgi
mahzun tebessümünden
ruha yansıttığın
anayurduydun vefanın
ilk ve son adresi
toprağın en bakirinden
adın 'özveri'
upuzun bir öyküdür bu bizce yazılan
suyun şimdi
dallara korkusuzca yürüdüğü
yediveren bir sarmaşığız artık kendimize
hep susarak söylenmeli sevgiler
içimizde konuşarak
kanat çırparken kocaman yüreğinle
yepyeni bir zamana doğru
sessizliğimle kutsandın bil ey!
gülüme tutunan son şey bu…
(*) Mutlu ol, kutlu ol Sevgili Çağıl (Ener) …
(4 Şubat 2006)
Kayıt Tarihi : 4.2.2006 08:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılarımla
Sevginin böylesine anlatımı sanırım sevilenin olağanüstü özelliklerinden kaynaklanıyor.O zaman Çağıl Ener hanımefendinin yeni yaşını ve böylesine imrenilecek bir şair-dost'a sahip olduğu için kendisini en içten dileklerimle kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (7)