Aptallık Senfonisi Şiiri - Ferman Sızlanan

Kaç şiir yeter bana
Bu kahrolası acıyı atmama
Kaç aptal karar

Kaç tahta yeter bana
Bu sahte göz yaşını tanımama
Kaç beyaz duvar

Kaç kurşun yeter bana
Kalbimin kalemini kırmama
Kaç vicdan duyar

Kaç gül yeter bana
Atılan kahkahaları duymama
Kaç diken batar

Kaç evren yeter bana
Tek bir şehri yok saymama
Kaç dünya yanar

Kaç dost yeter bana
Beynimde huzuru bulmama
Kaç sahtelik satar

Kaç sevgili yeter bana
Satılmak nedir anlamama
Kaç aptal karar

Sahi kaç kıyamet yeter bana
Beynimden her şeyi silip atmama
Kaç şiir
Kaç kırık tahta
Kaç gül yeter bana unutmama
Kaç dost ve kaç boş şehir
Kalbimden aptalca kaçmama...