Klavuzun gerekmediği,her şeyin belirlendiği ve aşkın kol gezdiği bir yerdeyim.
Sana olan duygularım bir olmuş benimle savaşırken,
Son sözün var aklımda...
'Sen ne verebilirsin ki bana' demiştin,hatırla...
Sanki şu an söylemişsin gibi kulaklarımda.
Hani iki kelimeydi,duymak istediğin!
Hani daima sevecektin!
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta