Klavuzun gerekmediği,her şeyin belirlendiği ve aşkın kol gezdiği bir yerdeyim.
Sana olan duygularım bir olmuş benimle savaşırken,
Son sözün var aklımda...
'Sen ne verebilirsin ki bana' demiştin,hatırla...
Sanki şu an söylemişsin gibi kulaklarımda.
Hani iki kelimeydi,duymak istediğin!
Hani daima sevecektin!
Bak işte,şimdi sensizim...
Oysa,farklıydı hayallerim,sendin benim prensesim.
Düşlerimdeki hayatlar hep benim eserim,
Aptallık işte...Gerçeklerle yüzleşmeyi bir türlü öğrenememişim,
Hayallerde mutluluğu ararken,mutsuzluğumu hep gizlemişim.
Dalıp dalıp uzaklara,hep sevgiler,aşklar düşlemişim
Son gördüğümde seni,anladım,
Ben,yanlış yerde demirlemişim.
Kayıt Tarihi : 3.2.2008 13:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Taner Bozkır](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/03/aptallik-iste.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!