Aptalca Yüreğime Yalan İyi Gelmiyor

Değmiyor sözüme sitemler eğmiyor boynunu yüreğim Hasret değilim içim acımıyor desem sensiz mutluyum desem inanma Her güne bir darbedir özlemli hasret saniyeler saliseler Dağınık bıraktıkça dolambaçlaşan bir ruh haline bürünüyorum Densizliğim haykırışları içime hapsetmekle yaparken doğan güneşi görmemek Es geçmek tevazu göstermemek silemediklerimi karalamakla geçiyor ömür Tüketimi yok üretken değildi zaten boşlukları doldurmak yerine açıyorum gittikçe Daralttığım yollar artık bedenimi boğar gibi ruhum bedeni terk etmekle tehdit ediyor Tutunmak istediğim uçurtmaların ipleri bir, bir kopuyor asılı kalıyorum bilinmezliğe Varmak istediklerime yakınlaştıkça asırlaşan uzaklıklar oluşmakta yeniden Yürek tabanım kalın bir tabaka tütün gibi ateşe versem dumanı asırlara ulaşır gibi Tövbe ettiğim dumanını bile özler oldum sigaranın sanki seni kokutuyor nikotinler Bağımlıyım artık kabul etmeliyim inkâr etmek bile aptalca yüreğime yalan iyi gelmiyor Sigaranın katranı değil senin mesafelerin beni kanser etti boşuna tövbe etmişim sanki Aykırı düşüncelerden kaçışım sanki gittikçe içine çeken karabatak gibi Düşleri istemsiz kılmak istedikçe kapamadan gözlerimin önünde sonu olmayan film gibi Dertlendim yine anlatamamak koyuyor be yüreğim seviyor be diyemiyor saklanıyor Soframda tuzum eksik sen gibi ömrümde güneş eksik sevgin gibi diyemiyorum işte kahretsin Bu denli nasıl cesaretsiz oluna bilir ki neden yetinmiyor nefes anlatımsız cümleler Kalemler bitik beynim kör kütük sarhoş değilim bağımlısıymışım sevdanın AMATEM kabul etmiyor… Verilecek ne kırmızı ne yeşil nede mor raporu var sevdanla adı konulmamışları oynuyorum artık hayat hayalinin düşler perdelerinin dermansızlar sahnesinde… Zennehar Yılmaz 28.02.2012 21:51:12