Köşede aile esir kendine
Saz çalar oynatır aptal kutusu
Akıl ermez oldu onun fendine
Göz çalar oynatır aptal kutusu
Adını koymuşlar sosyal arena
Herkes inanıyor böyle yalana
Hasret kaldık şimdi sohbet yapana
Söz çalar oynatır aptal kutusu
Babası oğluna seslenir aymaz
Beyni telefonda kulağı duymaz
Duysada edepsiz büyüğün saymaz
Öz çalar oynatır aptal kutusu
Komşuya varınca diziler başlar
Çıt çıksa ev sahibi misafir haşlar
Yarıyor kafamı attığı taşlar
Yoz çalar oynatır aptal kutusu
Çiftci İsmail’im görgü sanıyor
Sığınacak bir dost yaren arıyor
Teknoloji güya insan yanıyor
Köz çalar oynatır aptal kutusu
15 12 2016 PERŞEMBE
Kayıt Tarihi : 16.12.2016 10:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili dostlar; Çocukların elinde birer telefon facemi ne imiş ona bakar,bir yere dost ziyaretine gitsek ev sahibinin izlediği dizisi varmış susalım şu diziyi seyredelim,velhasıl hasbihal muhabbet nafile onun üstüne böyle bir şiir doğdu sizlerle paylaşmak istedim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!