Aptal Kutuları

Muradiye Yollu (söğüt)
90

ŞİİR


4

TAKİPÇİ

Aptal Kutuları

Öğretmenim bu adı vermişti televizyona
Şimdi başrollerde bilisayar+aptal kutuları.
Nasıl çalıyorlar bunca zamanı?
Ne ana, babayla konuşabiliyor,
Ne de çocuklar anlatabiliyor,yaşanan anı.
Varsa yoksa aptal kutuları.
O kutuların içinde şimdi,masal saati.
İnsanlar sohbeti unuttular,
Konuşmaktan acizler,
Konuşturuyorlar kutuları.
Aşklarıda orda,özlem ve tutkularıda.
Ağzımız iki karış açık seyrediyoruz,
Sahte,yalan dolu hayatları.
Filmler bitince, yürekler susuyor.
Arkası yarınlarda yaşıyoruz hayatı.
Oradaki zenginlere kızıyor,
Yoksullara acıyoruz.
Görmüyoruz kendimizin yaptığı hataları.
Bu kutular var ya bu kutular
Söndürmekte bir çok ocağı.
Paylaşım bizde kalmadı,
Çocuklarımız zaten robotlaştı.
Canımız,ciğerparelerimiz,
Sokaklarda oynamak, yasak onlara.
Sanki çok iyi bir şeymiş gibi,
Adımız değişti,
Olduk apartman sakinleri.

Can Hülya

Muradiye Yollu (söğüt)
Kayıt Tarihi : 1.9.2009 15:20:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Şahmerdan Yıldırım
    Şahmerdan Yıldırım

    Sokaklarda oynamak, yasak onlara.
    Sanki çok iyi bir şeymiş gibi,
    Adımız değişti,
    Olduk apartman sakinleri.

    Çok keyifli çok harika bir çalışma size katılıyorum,yüreğinize sağlık selam ve saygılar...

    Cevap Yaz
  • Saadet Sandıkçıoğlu
    Saadet Sandıkçıoğlu

    Çok yerinde bir paylaşım..konuşamayan torunum,5 yaşında bir apartman sakiniydi ve 6 aydır kreşe gidiyor,konuşmaya başladı,ne yazıkki gerçekler...isottan daha acı...bilene...sevgiler...

    Cevap Yaz
  • Mehmet Tamer Altıparmak
    Mehmet Tamer Altıparmak

    Kardeşim bu çekilmez hayatı güzel anlatmışsın.Teşekkür ederim.Yaşadığın yer sakin köy olacak çoluk çocuk da yaşadığını fark edecek haklısın hele herşey yapmacık olunca hormonlu meyve gibi sebze gibi tadı olmuyor.Kardeşim selam ve saygı sunarım

    Cevap Yaz
  • Arslan Biteker
    Arslan Biteker

    Öğretmenim bu adı vermişti televizyona
    Şimdi başrollerde bilisayar+aptal kutuları.
    Nasıl çalıyorlar bunca zamanı?
    Ne ana, babayla konuşabiliyor,
    Ne de çocuklar anlatabiliyor,yaşanan anı.
    Varsa yoksa aptal kutuları.
    O kutuların içinde şimdi,masal saati.
    İnsanlar sohbeti unuttular,
    Konuşmaktan acizler,
    Konuşturuyorlar kutuları.
    Aşklarıda orda,özlem ve tutkularıda.
    Ağzımız iki karış açık seyrediyoruz,
    Sahte,yalan dolu hayatları.
    Filmler bitince, yürekler susuyor.
    Arkası yarınlarda yaşıyoruz hayatı.
    Oradaki zenginlere kızıyor,
    Yoksullara acıyoruz.
    Görmüyoruz kendimizin yaptığı hataları.
    Bu kutular var ya bu kutular
    Söndürmekte bir çok ocağı.
    Paylaşım bizde kalmadı,
    Çocuklarımız zaten robotlaştı.
    Canımız,ciğerparelerimiz,
    Sokaklarda oynamak, yasak onlara.
    Sanki çok iyi bir şeymiş gibi,
    Adımız değişti,
    Olduk apartman sakinleri.

    Can Hülya

    Muradiye Yollu (söğüt)

    Şu şiirden ana temayı cımbızla çekip te bir yorum yazayım dedim.
    Nafilee..Kıyamadım öyle güzelki her kelimesinin ayrı lezzeti var..
    Saygılar..

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (4)

Muradiye Yollu (söğüt)