Apolyont Gölü Şiiri - Bahattin Çakılkaya

24.02.08
Bir pazar günü zeytin ağaçlarının arasından
Zamana direnen sur kalıntısının hemen yanından
Göreceklerimizden habersiz geldik balık yemek gayesiyle
Muhteşem manzaralarıyla bizi karşılayan Gölyazı köyüne

Hoş geldiniz dedi Selanik muhaciri yaşlı bir amca
Rengârenk sandallar rüzgârla salınıyor gölün kıyısında
Sevinçten ağlıyor gibi geldi asırlık bir çınar
Gölün içinde kökleri ne yağmura ne kara ihtiyacı var

Gölyazı işgal altında her yeri doldurmuş insanlar
Köyün doğasına yakışmıyor kalbine giren arabalar
İlgisizlikten harabe durumdaki kiliseyi de ziyaret ettik
Maalesef balık yiyemeden gölü gören tepeye geçtik

İsmail’in yerinden bakıyorum Apolyont gölüne
Güneş gölün üzerinden yansıyor gözlerimin içine
Eski bir kristal avize gibi parlarken sular
Karanlıklar içinde göle âşık yarımada ve adalar

Arkamda altı bin yıllık Aktopraklık Höyüğü
Uygarlık yolunda ilerleyen insanların belki de ilk köyü
Bir akşamüstü göçerlerken gölün kıyısından
Etkilenmiş olmalılar gölü yakan gün batımından

Bahattin Çakılkaya