Apollon'un Kolları Şiiri - Ebru Yeşilova

Baş saksının içinden yükselen bir ağaç
Kökleri enseden omuzlara çöken
Kendi geçmişinde biten
Gitmez tarihin ötesine, daha öteye
Dalları geçtiğin bütün sokaklardan miras
Yanına kaçıyor hayat kadrajının
Gözlerinin aldığı kadar.
Dalları dünyanın döşünden düşen bir ağaç
Göğe yükselir, göğün ötesine, daha öteye
Şair yönetmenin düşünden düşen bir ağaç
Bundan öte aslında
Makrotür bir Apollon heykelidir dünya dediğin

Saksının yanından çatlıyor imge evreni
Ağacın dallarına dokunan kuşlar gibi
Avuçlarından kaçıyor ruhun
Sen senin kontrolün dışındasın
Sahneye iniyor büyüsü yaşlanmak bilmeyen orkestra şefi
En güzel bestesini yapma fırsatını kaçırıp
Başkasının bestesini çaldırıyor
İçinden geçtiği evreni anlamamış belki
Ama büyüsü başka şaheserler doğuruyor
Orda yönetim eserin kendisinde
Tohum da o ağaç da
Apollon'un kolları evreni kucaklıyor
Seni kollarıyla sardığı zaman

Dipfrize konmuş bir ay hâli
Buradan ay, hafta ve gün de çıkar
Saatlerde donmuş bir an hâli
Burada ay donarken bir tablo soluğunda
Gece mavisi bir sıcaktandır yıldızların üşümemesi
Aklım buna da bir takipçi arıyor
Bu da şair ressamın düşünden düşen bir ağacın meyvesi

Anlattığın şey bin tane hâl anlatıyor
Sen birini bile bilmiyorsun nereden bildiğinin
Bilmediğin her şeyin ardında bildiklerin
Bildiklerin ardında sonsuz bir bilgelik uzanıyor
Bin sene dağa kum olup serilsen bulamayacağın
Ucu sondan başı senden çıkıyor
Apollon bir noktada kendini kucaklıyor
Hatta narin kollarınla bir Afrodit olabilirsin orada
Ya da incelen bir kır çiçeği
Haşmetin dağa da ihtiyacı kalmıyor
Hâlâ sana ihtiyacı var ama
Zayıf ve narin bir kır çiçeği de olsan yine
Evrenin bütün bilgisi senden süzülür
Tanrı sen olursun

İçi boş bir beden ve kafa
Ruhun aklının cebinde sen- evrene yükselir
Ayakların yere basana dek senin değil
Noktanın sona konduğu yerde başlar
İnsan kaburganın sırtına değdiği yer
Apollon silinir Allah başlar
Şair bir yönetmenin imgesinde
Ama bu şair bir şairse ama ben gibi
Gücenmeyin de Allah da silinir
Tanrısallığımdan değil
En basit hâlimle insan olduğum anda
En yüksek aklım böyle emir verir

Burada size Tarkovski'yle Van Gogh'dan da bahsedecektim de
Entelijansiyanızı rahatsız etmek istemedim