gözünü çıkartacak karanlığın biraz daha toprağı kurcalarsa işin özünü sözünü tutmayacak yere ekilen ölü tohumlar zaten hiç kimsenin suladığı falan da yok meyve bahçelerini boşuna beklemeyin değirmenlerde gereksiz yere girmeyin ekmek kuyruklarına su yoktur aslında çarkına vuran dinmez öfkesinde suya benzer sıvı vardır irin dolu akıntılarında apollon’un askerleri ! saldırın elmamıza göz dikenlere ölü tohumları toprağa gömmüşler biz uyurken geceleri çıkartın gözlerini timsahın ağlayamasınlar bir daha sahte gözyaşlarıyla sahte kabadayısıyla geçmesin önümüzden bir daha kara bulutlar dikilmesin tepemize karanlık gölgesi yaşamayalım buyruğunda nefes alan ölülerin üzerine uzatmayalım ki ellerimizi üzerimize kelepçelerle saldırmasınlar apollon’un askerleri ! yıkın rengi olmayan duvarları üzerinden geçin bahçesine çekilmiş dikenli tellerin sınırdaş değil yoldaş olsun çiftçi kardeşlerimiz
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta