maviye bürünmüş bir adamın siyaha çalan esir düşleri
kasıklarından çıkan bir çocuğun esir kampında
saklambaç oynadığı saklanamadığı kuytu köşelerde
sobelenmiş bir ölümün ayak seslerine karıştı ansızın
adam kendi çocukluğunun hevesinde
ırkını aşka kurban eden bir kadının, kelebek ömrüne şirk koşan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta