Apo Gardaş! Şiiri - Kul Abdal

Apo Gardaş!

Seher vakti, tanyeli esince.
Virane gönlüme, baykuşlar konar.
Kederim, gözyaşım dökünce.
Uyku haram bana, bil Apo Gardaş.

Nedir başımda ki bu keder nedir?
Dilersen dünyayı önüme getir.
Yanarım nara, ben kaç senedir.
Yüreğime soğuk su, serp Apo Gardaş!

Bülbül oldum, arzum kaldı güllerde.
Yanar oldum, Mecnun gibi çöllerde.
Bir garibim, şol Mansur illerde.
Perişan halim, sor Apo Gardaş!

Gün geçtikçe yaralarım azıyor.
Bahtım kara kalem, durmaz yazıyor.
'Güley' derler, şu sinemi eziyor.
Derdimin dermanını, ver Apo Gardaş.

Kul Abdal yanmışsın Güley'in narına.
Azad etseler derim, varam yanına.
Yarın mahşer günü hak divanına.
Kar olur mu yüzüm, de Apo Gardaş!

Kul Abdal