Hacı Mehmet Nazlı Anısına...
Hasanoğlan meskeni, yuvası, köyü idi;
Babasından yadigâr evini sattı apçam.
Yıl iki bin on sekiz, haziran ayı idi;
Anamur diyarına göçünü kattı apçam.
Orda çocuklarına yakın olmak istedi,
Yeni satın aldığı evde kalmak istedi.
Fakat nasip olmadı, fani hayat pas dedi;
Tam seksen beş yaşında can verip gitti apçam.
Hiçbir çaba, hiçbir güç döndüremez gideni,
Ölüm bu; ecel gelir, teferruat nedeni.
Gittiği Anamur’dan döndü cansız bedeni,
Geldi Hasanoğlan’a toprağa yattı apçam.
05.04.2023
Kayıt Tarihi : 29.10.2023 01:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!